Leh dag 1

Leh dag 1
Vannacht om 2 uur uit bed zodat we om drie uur richting het vliegveld konden vertrekken. Tot mijn verbazing was de bus zelfs op tijd aanwezig…..
Op het vliegveld aangekomen richting de incheck en ja hoor daar begon het gemier. De boardingpasses waren niet in orde. Na een heleboel heen en weer gepraat en boos geworden kreeg Hanneke, onze reisleidster het eindelijk voor elkaar dat we allemaal een boardingpass kregen. Toen de bagage, er waren een paar mensen die wat ruim in de kilo’s zaten, dat was ook een probleem. Uiteindelijk alles gelukt en op naar de koffie, nou ja, voor mij thee. Dat duurde eindeloos als gevolg waarvan we niet op de begintijd van het boarden aanwezig waren, maar ongeveer 10 minuten later. Normaliter is dat geen enkel probleem omdat het boarden een tijd duurt. In dit geval werd er ernstig op ons gewacht, dat wil zeggen op 6 van de 10 personen. Uiteindelijk allemaal veilig aan boord, toen duurde het nog ruim een half uur voordat we konden vertrekken.
Rond haf acht arriveerden we in Leh. Het laatste stuk van de vlucht was fantastisch. Een schitterend uitzicht op de bergen, mooi besneeuwde toppen, toppen die in de wolken lagen en kale geërodeerde vlakken. Leh ligt op een hoogte van 3500 meter en we kregen dan ook het advies de eerste dag rustig aan te doen. Dat was ook ernstig de bedoeling. We zijn eerst weer naar bed gegaan want de nacht was wel erg kort geweest. Om half 11 was er een briefing, die heb ik gemist. Johan was even over 10 uur wakker en is wel gegaan. De afspraak was dat de groep rond 12 uur richting het centrum zou wandelen. In eerste instantie hadden we zoiets dat we mee zouden gaan. Hebben we ook gedaan, totdat we langs een kraam met schrijfboekjes kwamen. Ik was op zoek naar een boekje omdat ik altijd een reisverslag schrijf, we zijn dus eventjes blijven staan en toen we opkeken was iedereen verdwenen. Toen zijn we maar lekker samen verder gewandeld. In eerste instantie over een soort bazar en daarna langs was straatjes met winkeltjes. Een tijd met een jongen uit Kasjmir staan praten en daarna weer richting het centrum gewandeld. In de tussentijd een paar bananen gekocht voor de lunch, een mens moet eten per slot van rekening. Al lopend kwamen we tot ontdekking dat we niet zo ver van het Leh palace verwijderd waren. Dat ligt wel vrij hoog maar wanneer je het langzaam doet valt het mee, dus langzaam omhoog richting het paleis. Voor het luttele bedrag van 100 rupees mag je naar binnen. Het paleis verkeert in hele slechte staat maar ze zijn druk bezig het te restaureren. Het was er heerlijk rustig dus we hebben op ons gemak rond kunnen dolen. Het heeft 9 verdiepingen, we zijn tot de 8-ste gekomen, voor de 9-de moesten we een soort laddertje op en daar had ik niet zoveel trek in. Je kunt hier heerlijk ronddolen, allemaal verschillende ruimtes in verschillende staat. Een paar ervan zijn als een soort expositieruimte ingericht waar foto’s van verschillende bezienswaardigheden zijn opgehangen. Ook kun je de herdenkingsruimte van de laatste koning/gebedsruimte bezoeken, officieel mag je daar geen foto’s maken…… Er staan een aantal beelden en er zijn foto’s van de koning opgehangen en er liggen verschillende Tibetaanse boeken.
Vanaf de verschillende terrassen van het complex heb je een schitterend uitzicht over de stad en aan de andere kant over de bergen. Vanuit het paleis heb je ook een mooi uitzicht op een nabijgelegen klooster/fort, dat gaan we morgen wrsch bezoeken. Ligt vrij hoog en is een fikse klim maar toch maar doen. Ook ligt het bezoek van de Morovian church in de planning. Het is mooi om te zien dat een aantal wereldgodsdiensten, 4 om precies te zijn, hier in vrede naast elkaar kunnen bestaan.
Nadat we terug kwamen van het bezoek aan het paleis een tijdje uitgerust met een paar heerlijke koppen chai massala. Rond half 7 weer richting het centrum om ergens te gaan eten. De manager van het hotel had ons naar een plek verwezen waar veel verschillende restaurantjes waren. Terwijl we daar naar toe wandelden kwamen we een aantal ezels tegen. Een moeder met jong en een mannelijke ezel. De laatste was nogal enthousiast naar mamma ezel. Die was daar in het geheel niet van gediend. Zij schopte even enthousiast naar hem, raakte hem ook regelmatig, als dat hij haar achtervolgde. Dit geheel tot groot amusement van de mensen in de buurt. De enige die niet erg gecharmeerd was van het geheel was de kleine ezel. In eerste instantie probeerde hij mamma bij te houden maar omdat dat niet lukte bleef hij maar midden op straat staan.
Uiteindelijk zijn we maar verder gelopen, op zoek naar een eetgelegenheid. We hebben in een heel klein lokaal tentje gegeten voor bijna niks en lekker dat het was…. Daarna nog wat rondgestruind en rond 9 uur terug in het hotel. Nog een kopje thee en verslag schrijven en dan plat…. Plaatsen van het verslag is eventjes niet mogelijk omdat op de kamer geen internet is dus dat komt morgen wel.